لينك به منبع:
- روزى که به زن ایرانى تحت عنوان "بدحجابى" تعدى شد،
- روزى که به هوادار مجاهدین در کوچه و خیابان حمله و تعرض شد،
- روزى که خمینى از شرکت مسعود رجوى در انتخابات ریاست جمهورى جلوگیرى کرد،
- ٣٠ خرداد ٦٠،
- خوردن زهر آتش‌بس و قتل‌عام ٣٠،٠٠٠ زندانى سیاسى
- وقتى که "محارب مسلح" به جاى اعدام شدن به فرنگ اعزام شد،
- وقتى که ٨٠ درصد به رژیم زده شد تا ٢٠ درصد به مجاهدین بخورد،
- محاصره، حمله و هجوم با تیر و تبر و موشک به اشرفیان بى سلاح،
- اعزام دیپلمات تروریست مستقر در اروپا براى بمب گذارى در گردهمایى بین‌المللی مقاومت،
- اعلام رسمى سپاه و قبول کردن مسئولیت حمله موشکى به اعضاى کرد مقاومت مردم ایران در عراق.
پذیرفتن مسئولیت حمله موشکى اخیر به مقر اعضاى کرد مقاومت مردم ایران، قبل از هر چیز به خاطر ضعف و ناتوانى شدید و فزاینده رژیم در مواجهه با ادامه قیام در داخل است. رژیم براى پوشاندن این ضعف، نیاز مفرط به قدرت‌نمایی دارد. اما این ضعف در این مرحله از گسترش قیام و در پىِ از تله جَستن مقاومت از دام عراق، به حدّى حاد، و روحیه کلیت دستگاه سرکوب را چنان متزلزل کرده است، که رژیم مجبور می‌شود براى کانالیزه کردن تمامى و صد در صد منفعت حاصله از حمله در جهت تقویت روحیه دستگاه سرکوبش، مسئولیت آن را تام و کمال قبول کند تا کسى- و قبل از همه دستگاه سرکوبش، شک نکند و گمان نبرد که رژیم دیگر توانایى تجاوزگرى و سرکوب را ندارد.
منطقاً مخاطب ضمنى این حمله، غرب نمی‌تواند باشد، چونکه به دلائل خیلى واضح و روشن، این حمله در راستاى اهداف غرب براى محدود کردن رژیم در منطقه و توانایی‌های موشکى آن عمل خواهد کرد. همچنین تبعات جانبى این حمله می‌تواند در جهت هر چه بیشتر بی‌خاصیت کردن و حتى حذف دولت روحانى عمل کند.
اما در مرحله سرنگونى و ادامه بی‌وقفه قیام تا سرنگونى با کانونهاى شورشى، شکلک‌های این چنینى رژیم براى ابراز قدرت نداشته‌اش در برابر اراده سترگ مردم و مقاومت سازمان یافته براى سرنگونى آن، بیش از پیش و به سرعت به ضد خود تبدیل میشوند. این از نشانه‌های مرحله عملى سرنگونى است. این دست و پا زدنهاى مذبوحانه، رژیم را بیش از پیش به‌صورت استراتژیک محدود و در گرداب سرنگونى فرو میبرد.
سعید سجادى: ضعف مفرط رژیم و پذیرش مسئولیت حمله موشکى
حقیقت
این است که از فرداى ٢٢ بهمن ٥٧، خمینى به خاطر ضعف و ناتوانى ماهوى در
برابر خواسته‌های به حق مردم و عدم مشروعیت تاریخی‌اش در موضع رهبرى-در جاى
مجاهدین، بود که دست به سرکوب و اختناق مطلق زد.
اما
پا به پاى گسترش نارضایتى مردم و ارتقاى مقاومت سازمان یافته، ضعف رژیم
تشدید و مراحل نزولى چندى را در طول عمر نحس خود به ترتیب تجربه کرد:- روزى که به زن ایرانى تحت عنوان "بدحجابى" تعدى شد،
- روزى که به هوادار مجاهدین در کوچه و خیابان حمله و تعرض شد،
- روزى که خمینى از شرکت مسعود رجوى در انتخابات ریاست جمهورى جلوگیرى کرد،
- ٣٠ خرداد ٦٠،
- خوردن زهر آتش‌بس و قتل‌عام ٣٠،٠٠٠ زندانى سیاسى
- وقتى که "محارب مسلح" به جاى اعدام شدن به فرنگ اعزام شد،
- وقتى که ٨٠ درصد به رژیم زده شد تا ٢٠ درصد به مجاهدین بخورد،
- محاصره، حمله و هجوم با تیر و تبر و موشک به اشرفیان بى سلاح،
- اعزام دیپلمات تروریست مستقر در اروپا براى بمب گذارى در گردهمایى بین‌المللی مقاومت،
- اعلام رسمى سپاه و قبول کردن مسئولیت حمله موشکى به اعضاى کرد مقاومت مردم ایران در عراق.
پذیرفتن مسئولیت حمله موشکى اخیر به مقر اعضاى کرد مقاومت مردم ایران، قبل از هر چیز به خاطر ضعف و ناتوانى شدید و فزاینده رژیم در مواجهه با ادامه قیام در داخل است. رژیم براى پوشاندن این ضعف، نیاز مفرط به قدرت‌نمایی دارد. اما این ضعف در این مرحله از گسترش قیام و در پىِ از تله جَستن مقاومت از دام عراق، به حدّى حاد، و روحیه کلیت دستگاه سرکوب را چنان متزلزل کرده است، که رژیم مجبور می‌شود براى کانالیزه کردن تمامى و صد در صد منفعت حاصله از حمله در جهت تقویت روحیه دستگاه سرکوبش، مسئولیت آن را تام و کمال قبول کند تا کسى- و قبل از همه دستگاه سرکوبش، شک نکند و گمان نبرد که رژیم دیگر توانایى تجاوزگرى و سرکوب را ندارد.
منطقاً مخاطب ضمنى این حمله، غرب نمی‌تواند باشد، چونکه به دلائل خیلى واضح و روشن، این حمله در راستاى اهداف غرب براى محدود کردن رژیم در منطقه و توانایی‌های موشکى آن عمل خواهد کرد. همچنین تبعات جانبى این حمله می‌تواند در جهت هر چه بیشتر بی‌خاصیت کردن و حتى حذف دولت روحانى عمل کند.
اما در مرحله سرنگونى و ادامه بی‌وقفه قیام تا سرنگونى با کانونهاى شورشى، شکلک‌های این چنینى رژیم براى ابراز قدرت نداشته‌اش در برابر اراده سترگ مردم و مقاومت سازمان یافته براى سرنگونى آن، بیش از پیش و به سرعت به ضد خود تبدیل میشوند. این از نشانه‌های مرحله عملى سرنگونى است. این دست و پا زدنهاى مذبوحانه، رژیم را بیش از پیش به‌صورت استراتژیک محدود و در گرداب سرنگونى فرو میبرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر